Al weken werd ik best nerveus van deze dag, want was als het verschrikkelijk tegenviel? Wat als het teveel wordt? En wat als ik mijn kleintje niet wil achterlaten?
Eigenlijk achterlaten wil ik haar nooit maar zolang zonder haar ben ik nog niet geweest in haar nog maar korte leventje.
Gisterochtend moest ik om negen uur beginnen, dat klonk wel goed aangezien ik vaak al om vijf uur wakker ben om haar de voeding te geven kon ik nog even uitslapen.
Zover je het uitslapen kan noemen, mama-uitslapen is dit meer ( voor de leken onder ons )
Eenmaal daar aangekomen was het als vanouds, alsof ik helemaal niet was weggeweest dacht ik.
De dag ging normaal zijn gangetje en ik deed weer wat ik voorheen deed.
Het was op zich allemaal hetzelfde behalve dat ik vroeger geen zorgen had op werk ik nu wel de hele tijd denk ik: wat doet ze nu? En gaat het wel goed?
Dat zal vanzelfsprekend wel voor iedere ouder zo zijn.
Dit was nog maar de eerste dag, we zullen zien hoe de komende dagen gaan verlopen.
X Deb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten