Toch maar kinderopvang?

Vanaf het moment dat ik mijn moeder vertelde dat ik zwanger was, was het al de afspraak dat zij doordeweeks op mijn dochter ging passen. Zo werd de baby geboren en toen ik weer aan het werk moest was de baby twee dagen bij mijn moeder en een dag bij mijn zus. Ik vind dit een hele fijne regeling en vind het een fijne gedachte dat mijn kleine overdag bij iemand vertrouwd blijft. Vooral omdat ik deze optie heb is het kinderdagverblijf een beetje op de achtergrond gebleven. Ik vond het eerlijk gezegd maar een beetje eng, zoals elke moeder wel heeft. Al die kindjes die ik niet ken, van die leidsters waar ik niets van weet en een baby die iets te wandelgraag is. Natuurlijk zijn dit gedachten die door iedere moeders hoofd gaan. Vandaar dat ik geen haast had om die kleine een middagje naar de opvang te sturen zodat ze een beetje kon socializen. Ik dacht dat komt wel goed. Ook bij het consultatie bureau zeiden ze dat dat wel goed komt en de baby met twee jaar naar een peuterspeelzaal kan. Dat is voldoende. 

Solo.

Toen viel mij ineens iets heel duidelijk op.

Vanaf de afspraken met de verloskundige die ik in een groep had. Heb ik een groepje mama vriendinnen overgehouden met wie wij afspreken. In een café speciaal voor mama's waar de kindjes kunnen kruipen en spelen, ideaal natuurlijk. Baby wil dan nooit gelijk spelen want ze moet de kat uit de boom kijken en daarnaast ze wel op weg. Waar de andere baby's allang weg waren gekropen en samen op ontdekkingstocht gingen bleef mijn baby bij mij in de buurt en wilde ook niet echt met de anderen spelen. Ze kroop even weg om wat stiften te pakken en kwam iedere keer weer terug bij mij. Raar gedrag? Nee zal wel niet maar het viel mij wel op dat zij zich wat anders gedroeg dan haar leeftijd genoten. Misschien is dat gewoon haar karakter of had ze geen zin om op dat moment samen te spelen. Sowieso heb ik haar peuterspeelzaal al uitgekozen en waarschijnlijk zal ik toch ook een kinderopvang bekijken zodat ze een middagje in de week kan samenspelen met andere kindjes. Ookal weet ik het nog steeds niet zeker. Wat vinden jullie hier van?

X Deb.

BOOTD

Tussen het plannen van haar verjaardag door had deze kleine meid nog even tijd voor een baby outfit of the day shoot met mij. Ze heeft de laatste ook niet echt meer zo vaak zin om nog stil te zitten maar het poseren heeft ze wel echt door. Als ik roep: 'lachen' komt er een glimlach en houdt ze die even vast totdat ze gretig naar de camera wilt grijpen uit nieuwsgierigheid. Dus de wekelijkse #BOOTD is soms toch een beetje een struggle. Om mooie outfitjes te vinden daarentegen niet. Dit jurkje wat ze aanheeft is van de Primark en is heerlijk praktisch voor haar. De lengte is precies goed om nog overal te kunnen kruipen zonder te blijven haken on haar jurk. 1 december gaat ook de nieuwe primark in het Amsterdamse centrum open. Het is gelijk de grootste van Nederland. Net op tijd om voor de feestdagen nog leuke cadeaus te halen voor jezelf en je kleine. 

Jurk: Primark. Legging: Zeeman. Schoenen: Dr. Martens. Haarband: Aliexpress.

XDeb.

De spuit erin

Vloggen.. persoonlijk ben ik er niet zo heel erg mee bezig maar ik zie wel een menig blogger de overstap maken van het geschreven woord naar het gesproken woord. Ik vind het vaak wel leuk om beauty vlogs te bekijken of als ik niet weet hoe iets met zoek ik een tutorial op. Maar om echt iemand te volgen alsof het een miniserie is, nee dat niet. Misschien komt dat nog wel hoor. Ik hou wel van series dus als ik iemand tegenkom op YouTube die ik interresant genoeg is om te volgen laat ik het jullie weten. Wat ik ook zie is dat het het vloggen heel populair is bij de jongere mensen, wil bijna toch zeggen kinderen als dat nou bedoelt of onbedoeld je doelgroep is. Je wordt wel een bepaald voorbeeld voor die doelgroep. En wat ik laatst meekreeg van een paar vloggers stond mij niet zo aan.

Waai met de wind mee.

Natuurlijk zijn vlogs een kijkje in iemands leven. Wat die persoon nou doet op een dag en wat voor leuke dingen zij meemaken. Hartstikke leuk allemaal als het om een shoplog gaat, een grappige challenge of boeiende afspraak maar iets minder als je vervolgens naar de beautysalon gaat om Botox in te spuiten of om lipfillers te krijgen. Ik ben geen kijker van deze vlogs dus als ik dit bericht niet op televisie had gezien had ik er niets van geweten maar die tienermeisjes die deze vlogs volgen zien dat wel en is het niet een beetje gek dat een cosmetische ingreep, want dat is het ook echt een ingreep, wordt geshowed als de normaalste zaak van de wereld? Van ik ga nu even fillers nemen en daarna ga ik naar de Albert Heijn kipfilet halen. Neem nou Laura Ponticorvo, je weet wel die meid die zichzelf maar al te graag overal ziet en van het 'metallic' shirtje. Niet mijn favoriet maar wordt gevolgd door duizenden mensen. Hartstikke leuke meid om te zien. Niks mis mee. Zij ging ook Botox spuiten. Nu zal zij wel wat ervoor terug krijgen om dat te documenteren maar is dit nu wat nodig is om volgers op je kanaal te krijgen?

De redactie van Girlscene is op de hoogte van deze Kylie Jenner rage en reageerde er al fel over dat bepaalde vloggers het verkeerde voorbeeld gaven aan hun jonge kijkers en er op z'n minst een disclaimer moet worden geplaatst voordat je zo een filmpje kijkt. Daar kan ik mij wel in vinden. Maar er zijn genoeg mensen die vinden dat dat deel vooral bij de ouders ligt om duidelijk te maken dat dit soort dingen (nog) niet kunnen. Vind jij dat vloggers een filter moeten krijgen en wat vindt jij hiervan?

XDeb.

Ik poep hier ff, ok?

Zoals jullie wel of niet weten werk ik in een kledingwinkel in het centrum van Amsterdam. Ik zeg altijd de meest ondankbare banen zijn in de horeca en de retail. De stad is heel divers en zo kom je dus de meest aparte mensen tegen en dat op een dagelijkse basis. Geen dag is een uitzondering bij ons. Zo was die beruchte zondag ook. Vaker wordt ons gevraagd, door toeristen en Nederlanders of wij een toilet hebben. Wij hebben die niet voor klanten omdat wij daar regels voor hebben zoals ik had beschreven in een vorige blog. Vaak let ik na zo een vraag ietsjes extra op bij de paskamers omdat tja sommige mensen eigenaardig zijn. 

Geen gene

Dus die zondag. Op gegeven moment kwam er een aparte stink geur naar voren in de paskamers waarna een van mijn collega's is gaan kijken wat er aan de hand was. Onder een stapeltje kleding lag een sjaal, wat voor sjaal vraag je, nou een sjaal die handig gebruikt was als toiletpapier. Ja toiletpapier voor een hevige ontlasting. Een van de klanten kon het blijkbaar echt niet meer inhouden of had zo een slechte service gehad dat ze maar daar haar ontlasting heeft achtergelaten. Hoe haal je het in je hoofd zou denken, en toch gebeuren dit soort dingen heel vaak in onze winkel. Waarom? Omdat zodra de meeste mensen klant worden ze alle verantwoordelijkheid kwijtraken als mens, daarom wanneer er iets valt door hen en er vrolijk wordt doorgelopen. Want ja dat is toch niet mijn verantwoordelijkheid. Ik snap dat je er niet voor betaald wordt hoor maar vindt je het echt nodig om mij meer werk te geven?

Eerdere incidenten

Geloof het of niet het is niet de eerste keer dat iemand haar ontlasting achterlaat in de paskamer. In mijn zes jaar dat ik in deze winkel werk is het al de tweede keer. Dat plassen komt vaker voor, soms in een plastic zak, een flesje en soms laten mensen het gewoon lopen. Even een maandverbandje verwisselen is ook niet vreemd. Gebruikt of ongebruikt, de tijd van de maand of niet ik heb ze allemaal wel een keer gezien. Nu ik het zo allemaal achter elkaar lees lijkt het ongelooflijk maar het is waar. Vreemd genoeg heb ik in al die jaren nog nooit wat meegemaakt in de mannen paskamer. Die komen letterlijk passen en gaan weer weg. Niet zoals bij de vrouwen die om alles een heisa maken en vervolgens hun ontlasting achterlaten. Noem het wraak, noem het ledigheid. Ik kan het niet benoemen want ik kan mij nog steeds niet voorstellen dat je dit een ander aandoet. Wat voor dingen maak jij mee op werk?

XDeb.

Ik heb een druktemakertje

Waarschijnlijk spreek ik voor iedere moeder als ik zeg: ik ben uitgeput. Deze kleine baby is overnacht groot geworden en klimt op alles wat ze kan vinden, blijft niet stilliggen en heeft een eigen wil. Haar stoeltje gebruikt ze als opstap om op de bank te klimmen of op tafel. Wanneer we op de bank zitten klimt ze via mijn schouders over de rand om aan de planten van mijn moeder te trekken. Kom ik thuis na een dag van werken komt ze aangesneld om vervolgens langs mij heen de trap op te klimmen, want ik moet namelijk nog een traphekje halen dus schiet ze naar boven wanneer de tussendeur opengaat. 

Babytijd.

Ik weet nog zo goed dat ze elke dag lekker in mijn armen lag, te eten, slapen en heerlijk chillen bij mama. Dat ging snel voorbij zodra mevrouw kon zitten. Want ze ging hard van zitten naar tijgeren naar kruipen en al snel werd het haar dagelijkse bezigheid om langs de tafel te lopen. Alsmaar rondjes. Mijn moeders tafel die vroeger een torentje met snoepjes en geurkaarsen erop had is nu leeg met allerlei kleine vingerafdrukken erop. Toen ze net geboren was wilde ze maar niet alleen zijn en altijd bij iemand in de armen liggen, ik dacht, gek genoeg dat blijft altijd wel zo. Toen kwam ineens die periode dat ze nooit meer stil wilde liggen. Een luier verwisselen is soms echt een drama en ik ga niet eens beginnen over het aankleden. Denk je net awh je komt gezellig bij mama op schoot zitten? Nee dan wringt ze zich los om weer door de woonkamer te banjeren. Maarja dit zal bijna ieder kindje wel hebben als fase ( hoop ik.) 

Voordelen.

Ookal ben ik heel erg van slapen en rusten sinds mijn druktemakertje er is vind ik het vaak zonde om te lang in bed te liggen. Ik zou nu zoveel dingen kunnen doen denk ik dan. Ook is het nooit saai met deze kleine avonturier, heb ben je op de bank gekomen? Waar heb je ineens die lepel vandaan? De oplettendheid houdt niet op. Het zorgt er wel voor dat ik dingen gelijk doe in plaats van dat ik het uitstel naar een ander moment. Vooral goed omdat ik dat voor mijn zwangerschap wel altijd deed. Waarom nu als het later ook kan doen? Ik ga nog ff een uur in bed liggen. Daag. Dat was ik. En ik ben nu eerlijk gezegd we blij dat dat nu anders is. Straks is die kleine 1 jaar en ik ben benieuwd wat ze nog meer voor mij in petto heeft. 

XDeb.

BOOTD

Ik ben er nog niet klaar voor, volgende maand heb ik geen baby meer maar een dreumes. Het gaat mij toch allemaal veel te snel. Vandaag deed ze voor het eerst duidelijke stapjes en de babytijd is zeker weten op z'n eind. Ik laat hier nog wel de baby outfit of the day zien maar binnenkort kan ik het niet meer zo noemen. Dus hier speciaal op haar laatste verMAANDdag nog een leuke (baby) outfit.

Topje: H&M. Rokje: River Island. Haarclip: Zeeman.

XDeb.

Ontzwangerd.

'Ik heb het gevoel dat ik mijzelf weer ben' zei ik toen iemand opmerkte dat mijn mood anders was. 

Sinds kort ben ik gewoon ik weer voor mijn gevoel. Dat is misschien moeilijk uit te leggen voor mensen die geen kinderen hebben of ooit zwanger zijn geweest. Zoals iedereen wel weet gebeurd er een hoop wanneer je zwanger bent, dat kunnen genoeg vrouwen je vertellen maar ook genoeg mannen van vrouwen die zwanger zijn geweest. Waarschijnlijk kunnen de mannen dat zelfs beter omdat zij het van buitenaf meemaken. Allerlei hormonen spelen op die je gewoon een ander mens maken. Waar je vroeger niet eens traan liet bij The Notebook kan je nu al beginnen met janken wanneer de bladeren van de bomen vallen. Om echt alles dus. Ik weet nog dat ik zwanger was en mijn lievelings luchtje had opgespoten. Waarna ik erachter vond dat ik die enorm vond stinken ineens maar veel te moe was om te gaan douchen, dus toen zat ik daar maar huilend op de bank omdat ik vond dat ik stonk. Dat soort dingen. 

Ook mijn lichaam had tijd nodig om te herstellen. Mijn kraamvrouw zei het heel goed: je bent negen maanden zwanger en je zal ook weer negen maanden ontzwangeren. Nu heb ik er ongeveer tien maanden over gedaan maar ik begreep ineens wat ze daarmee bedoelde. Al mijn kleren passen weer, ik ben zelfs lichter in gewicht dan voor mijn zwangerschap en ik herken mijzelf gewoon weer in de spiegel. De overtollige hormonen zijn weer weg. Het heeft even geduurd maar ik ben er.

Was iemand in jouw buurt ook zwanger? Of herken je dit zelf?

Trui: H&M

X Deb.