Baby dragen

Ik schrijf vaak over dingen die mij opvallen, dit is dus zo een blogpost. Toen ik zwanger raakte, al eigenlijk daarvoor hield ik niet van kinderwagens. Nog steeds niet. Ze zijn groot, lomp en staan voor mijn gevoel altijd in de weg. Ik zal vooral niet over die ouders beginnen die hun kinderwagen, inclusief kind even ergens 'parkeren' en zelf een kilometer verder iets aan het bekijken zijn. Voor mij zijn kinderwagens in een menigte echt een nachtmerrie, voor een wandeling of ergens rustig daarentegen wel weer heerlijk. Hoe vaak heb je het wel niet meegemaakt? In een drukke straat of winkel. Wordt je bijna overreden door een kinderwagen. Nu weet ik ook wel dat alle mamas natuurlijk moeten shoppen maar op zaterdagmiddag om drie uur is misschien niet het beste tijdstip. En toch lijkt het dan kinderwagenfile alsof er wordt afgesproken om met spitsuur met z'n allen even het centrum in te gaan. 

Draagdoek.

Alhoewel baby, die nu geen baby meer is er een beetje te groot voor is zijn mijn draagdoek en ik onafscheidelijk. Toen ze klein was kon ze zich lekker verstoppen en slapen. Gewoon mobiel zijn en niet in allerlei bochten hoeven te wringen zoals met een kinderwagen. Nu ze wat groter is, is de draagdoek meer voor ondersteuning wanneer ik haar vastheb. Ik ga natuurijk geen tien kilo aan dreumes op mijn buik vastbinden. Ze zit op mijn heup maar met de doek vast, zodat ik haar vastheb maar ook mijn beide handen kan gebruiken wanneer dat nodig is. Mijn draagdoek van Babylonia heeft mij zeker vaker geholpen. Nu kan dreumesje zelf lopen en wilt dat ieder moment van de dag vooral buiten. Dus ligt mijn trusty draagdoek netjes opgevouwen thuis totdat ik 'm weer nodig heb.

Hoe beweeg jij je het liefst voort met de baby?

XDeb.

Werken & het moederschap

Ja, dat valt mij best zwaar.

Ik weet nog toen ik jonger was (zo een tien jaar geleden) was het altijd mijn bedoeling om te stoppen met werken zodra ik kinderen kreeg. Daar ging ik altijd vanuit. Nu zo een tien jaar verder, een economische crisis, drama op de woningmarkt en een baby later er nog niet van gekomen. Het wordt je niet makkelijk gemaakt. Ik ben wel een dag minder gaan werken maar werk nog steeds fulltime en dat is best zwaar merk ik nu een jaar later. Nu zijn er heel veel vrouwen die dolgraag nog zouden willen werken maar ik ben daar niet 1 van. 

Werken moet.

.. nou niks moet. Laat mij bij het begin beginnen. Mijn partner en ik wonen in Amsterdam. Ik woon er al mijn hele leven. Maar de laatste tijd is er iets hier gaande in Amsterdam waar wij Amsterdammers niet zo blij van worden. De huizenprijzen gaan heel hard omhoog. En ookal kan je de huur makkelijk betalen met z'n tweeen wordt er wel geëist dat je gezamenlijk vier keer de huur verdient en de salaris van je partner telt dan voor de helft mee. Wat? Ja. En aangezien de huur hier een paar 100 euro hoger ligt dan in andere gemeentes kan dat oplopen tot wel 1000 euro wat je per maand extra moet verdienen. Mijn voorwaarde op minder werken is eerst een huis vinden voor ons. Vandaar dat ik mijn fulltime baan aanhou. En dat is de enige reden. Daar doe ik het voor.

Tot die tijd gaan we nog heen en weer met de baby naar mijn moeder om op te passen en ga ik nog vier dagen in de week naar het werk. Maar ik heb een doel.

X Deb.

#bellyjelly

Ik kwam laatst een artikel tegen met de hashtag: belly jelly. Nee dit heeft niks te maken met de populaire snoepjes Jelly Beans maar alles met je body consious zijn. Met de hashtag #bellyjelly laten vrouwen over de hele wereld zien dat je niet perse een platte buik á la Victoria Secret model hoeft te hebben. 

Schoonheidsideaal.

Het is nou eenmaal wat de meeste mensen willen, ik werkte er ook vier dagen in de week in de sportschool aan totdat ik ontdekte dat ik zwanger was en zeker een halfjaar geen sportschool van binnen heb gezien. Ook na mijn zwangerschap ben ik waarschijnlijk een paar keer geweest maar de drive om echt ervoor te gaan zoals eerst is er niet meer. Dat kan zijn omdat ik die platte buik en getonede billen niet meer zo belangrijk vind. Ik zeg niet dat dat nooit meer komt maar op dit moment heb ik er geen behoefte aan en speel ik liever nog even door met Aurora. Maar dat kan ook een kwestie van luiheid zijn. Maar toch zie ik bij zoveel vrouwen de nood om een week na de bevalling er nog beter uit te zien dan daarvoor om te laten zien van 'ja zie je wel ik heb een kind maar kijk ik zie er fantastisch uit.' 

Belly Jelly movenent.

Wat deze vrouwen nu eigenlijk willen is dat jij met de spreekwoordelijke 'billen' in dit geval buik bloot gaat. Zweet jij je helemaal kapot? Gooi dat T-shirt uit en train in je sportbeha verder. Als zij dat kan met haar platte buik waarom zou jij je moeten schamen? Jij hebt ook een buik alleen geen platte en daar is niks mis mee. Is dit wat voor mij? Nee. Maar ik begrijp wat deze vrouwen willen bereiken. Minder bodyshaming wat heel veel gebeurd en meer begrip voor andere type lichamen. En bovenal wat respect. 

Wat vindt jij hiervan?

XDeb.

Ik heb geen baby meer

... ze is nu echt een meisje.

Gister was mijn baby jarig en is ze officieel geen baby meer. Wij hebben nu een dreumes thuis. Ookal zag ik dit allang in haar gedrag en karakter dat ze groter werd. Duidelijk antwoorden op haar naam, het babbelen en het lopen. Maar gister was dat dus allemaal echt en is ze ook op papier geen baby. 

Ze heeft het heel erg leuk gehad tijdens haar verjaardag, ookal moest ze heel erg wennen aan alle drukte en heisa. Ze is natuurlijk nog veel te klein om het helemaal te begrijpen. Waarschijnlijk dacht ze alleen wat doen al die mensen hier? Pas later toen bijna iedereen weer weg was werd zij een beetje zichzelf en begon met haar cadeaus te spelen. Het was voor mij als nieuwe moeder ook een aparte ervaring. Gaat alles wel goed? Vindt ze het wel leuk? Is het niet te druk? Waren een paar vragen die de halve dag in mijn hoofd gingen. Dit zal denk ik over een paar jaar wel routine worden of bij de volgende baby. In ieder geval was het zeker even wennen, voor haar en voor mij. 

Verder vond ik het een hele leuke en fijne eerste verjaardag maar ben blij dat de volgende pas over een jaar is. Na al die voorbereidingen is het zo snel voorbij en kan de schoonmaak na alles beginnen. Alle speelgoed en cadeaus opruimen en die kleine die ontdekt wat voor nieuws ze allemaal heeft. Zelf lopen en kijken naar al het nieuws, want ja ik ben toch geen baby meer dit kan ik zelf denkt ze. Zelf eten met haar nieuwe lepel en zelf het cadeaupapier scheuren. Want ja ik heb geen baby meer. Ik heb een grote dreumes.

XDeb.

Toch maar kinderopvang?

Vanaf het moment dat ik mijn moeder vertelde dat ik zwanger was, was het al de afspraak dat zij doordeweeks op mijn dochter ging passen. Zo werd de baby geboren en toen ik weer aan het werk moest was de baby twee dagen bij mijn moeder en een dag bij mijn zus. Ik vind dit een hele fijne regeling en vind het een fijne gedachte dat mijn kleine overdag bij iemand vertrouwd blijft. Vooral omdat ik deze optie heb is het kinderdagverblijf een beetje op de achtergrond gebleven. Ik vond het eerlijk gezegd maar een beetje eng, zoals elke moeder wel heeft. Al die kindjes die ik niet ken, van die leidsters waar ik niets van weet en een baby die iets te wandelgraag is. Natuurlijk zijn dit gedachten die door iedere moeders hoofd gaan. Vandaar dat ik geen haast had om die kleine een middagje naar de opvang te sturen zodat ze een beetje kon socializen. Ik dacht dat komt wel goed. Ook bij het consultatie bureau zeiden ze dat dat wel goed komt en de baby met twee jaar naar een peuterspeelzaal kan. Dat is voldoende. 

Solo.

Toen viel mij ineens iets heel duidelijk op.

Vanaf de afspraken met de verloskundige die ik in een groep had. Heb ik een groepje mama vriendinnen overgehouden met wie wij afspreken. In een café speciaal voor mama's waar de kindjes kunnen kruipen en spelen, ideaal natuurlijk. Baby wil dan nooit gelijk spelen want ze moet de kat uit de boom kijken en daarnaast ze wel op weg. Waar de andere baby's allang weg waren gekropen en samen op ontdekkingstocht gingen bleef mijn baby bij mij in de buurt en wilde ook niet echt met de anderen spelen. Ze kroop even weg om wat stiften te pakken en kwam iedere keer weer terug bij mij. Raar gedrag? Nee zal wel niet maar het viel mij wel op dat zij zich wat anders gedroeg dan haar leeftijd genoten. Misschien is dat gewoon haar karakter of had ze geen zin om op dat moment samen te spelen. Sowieso heb ik haar peuterspeelzaal al uitgekozen en waarschijnlijk zal ik toch ook een kinderopvang bekijken zodat ze een middagje in de week kan samenspelen met andere kindjes. Ookal weet ik het nog steeds niet zeker. Wat vinden jullie hier van?

X Deb.

BOOTD

Tussen het plannen van haar verjaardag door had deze kleine meid nog even tijd voor een baby outfit of the day shoot met mij. Ze heeft de laatste ook niet echt meer zo vaak zin om nog stil te zitten maar het poseren heeft ze wel echt door. Als ik roep: 'lachen' komt er een glimlach en houdt ze die even vast totdat ze gretig naar de camera wilt grijpen uit nieuwsgierigheid. Dus de wekelijkse #BOOTD is soms toch een beetje een struggle. Om mooie outfitjes te vinden daarentegen niet. Dit jurkje wat ze aanheeft is van de Primark en is heerlijk praktisch voor haar. De lengte is precies goed om nog overal te kunnen kruipen zonder te blijven haken on haar jurk. 1 december gaat ook de nieuwe primark in het Amsterdamse centrum open. Het is gelijk de grootste van Nederland. Net op tijd om voor de feestdagen nog leuke cadeaus te halen voor jezelf en je kleine. 

Jurk: Primark. Legging: Zeeman. Schoenen: Dr. Martens. Haarband: Aliexpress.

XDeb.

De spuit erin

Vloggen.. persoonlijk ben ik er niet zo heel erg mee bezig maar ik zie wel een menig blogger de overstap maken van het geschreven woord naar het gesproken woord. Ik vind het vaak wel leuk om beauty vlogs te bekijken of als ik niet weet hoe iets met zoek ik een tutorial op. Maar om echt iemand te volgen alsof het een miniserie is, nee dat niet. Misschien komt dat nog wel hoor. Ik hou wel van series dus als ik iemand tegenkom op YouTube die ik interresant genoeg is om te volgen laat ik het jullie weten. Wat ik ook zie is dat het het vloggen heel populair is bij de jongere mensen, wil bijna toch zeggen kinderen als dat nou bedoelt of onbedoeld je doelgroep is. Je wordt wel een bepaald voorbeeld voor die doelgroep. En wat ik laatst meekreeg van een paar vloggers stond mij niet zo aan.

Waai met de wind mee.

Natuurlijk zijn vlogs een kijkje in iemands leven. Wat die persoon nou doet op een dag en wat voor leuke dingen zij meemaken. Hartstikke leuk allemaal als het om een shoplog gaat, een grappige challenge of boeiende afspraak maar iets minder als je vervolgens naar de beautysalon gaat om Botox in te spuiten of om lipfillers te krijgen. Ik ben geen kijker van deze vlogs dus als ik dit bericht niet op televisie had gezien had ik er niets van geweten maar die tienermeisjes die deze vlogs volgen zien dat wel en is het niet een beetje gek dat een cosmetische ingreep, want dat is het ook echt een ingreep, wordt geshowed als de normaalste zaak van de wereld? Van ik ga nu even fillers nemen en daarna ga ik naar de Albert Heijn kipfilet halen. Neem nou Laura Ponticorvo, je weet wel die meid die zichzelf maar al te graag overal ziet en van het 'metallic' shirtje. Niet mijn favoriet maar wordt gevolgd door duizenden mensen. Hartstikke leuke meid om te zien. Niks mis mee. Zij ging ook Botox spuiten. Nu zal zij wel wat ervoor terug krijgen om dat te documenteren maar is dit nu wat nodig is om volgers op je kanaal te krijgen?

De redactie van Girlscene is op de hoogte van deze Kylie Jenner rage en reageerde er al fel over dat bepaalde vloggers het verkeerde voorbeeld gaven aan hun jonge kijkers en er op z'n minst een disclaimer moet worden geplaatst voordat je zo een filmpje kijkt. Daar kan ik mij wel in vinden. Maar er zijn genoeg mensen die vinden dat dat deel vooral bij de ouders ligt om duidelijk te maken dat dit soort dingen (nog) niet kunnen. Vind jij dat vloggers een filter moeten krijgen en wat vindt jij hiervan?

XDeb.

Ik poep hier ff, ok?

Zoals jullie wel of niet weten werk ik in een kledingwinkel in het centrum van Amsterdam. Ik zeg altijd de meest ondankbare banen zijn in de horeca en de retail. De stad is heel divers en zo kom je dus de meest aparte mensen tegen en dat op een dagelijkse basis. Geen dag is een uitzondering bij ons. Zo was die beruchte zondag ook. Vaker wordt ons gevraagd, door toeristen en Nederlanders of wij een toilet hebben. Wij hebben die niet voor klanten omdat wij daar regels voor hebben zoals ik had beschreven in een vorige blog. Vaak let ik na zo een vraag ietsjes extra op bij de paskamers omdat tja sommige mensen eigenaardig zijn. 

Geen gene

Dus die zondag. Op gegeven moment kwam er een aparte stink geur naar voren in de paskamers waarna een van mijn collega's is gaan kijken wat er aan de hand was. Onder een stapeltje kleding lag een sjaal, wat voor sjaal vraag je, nou een sjaal die handig gebruikt was als toiletpapier. Ja toiletpapier voor een hevige ontlasting. Een van de klanten kon het blijkbaar echt niet meer inhouden of had zo een slechte service gehad dat ze maar daar haar ontlasting heeft achtergelaten. Hoe haal je het in je hoofd zou denken, en toch gebeuren dit soort dingen heel vaak in onze winkel. Waarom? Omdat zodra de meeste mensen klant worden ze alle verantwoordelijkheid kwijtraken als mens, daarom wanneer er iets valt door hen en er vrolijk wordt doorgelopen. Want ja dat is toch niet mijn verantwoordelijkheid. Ik snap dat je er niet voor betaald wordt hoor maar vindt je het echt nodig om mij meer werk te geven?

Eerdere incidenten

Geloof het of niet het is niet de eerste keer dat iemand haar ontlasting achterlaat in de paskamer. In mijn zes jaar dat ik in deze winkel werk is het al de tweede keer. Dat plassen komt vaker voor, soms in een plastic zak, een flesje en soms laten mensen het gewoon lopen. Even een maandverbandje verwisselen is ook niet vreemd. Gebruikt of ongebruikt, de tijd van de maand of niet ik heb ze allemaal wel een keer gezien. Nu ik het zo allemaal achter elkaar lees lijkt het ongelooflijk maar het is waar. Vreemd genoeg heb ik in al die jaren nog nooit wat meegemaakt in de mannen paskamer. Die komen letterlijk passen en gaan weer weg. Niet zoals bij de vrouwen die om alles een heisa maken en vervolgens hun ontlasting achterlaten. Noem het wraak, noem het ledigheid. Ik kan het niet benoemen want ik kan mij nog steeds niet voorstellen dat je dit een ander aandoet. Wat voor dingen maak jij mee op werk?

XDeb.

Ik heb een druktemakertje

Waarschijnlijk spreek ik voor iedere moeder als ik zeg: ik ben uitgeput. Deze kleine baby is overnacht groot geworden en klimt op alles wat ze kan vinden, blijft niet stilliggen en heeft een eigen wil. Haar stoeltje gebruikt ze als opstap om op de bank te klimmen of op tafel. Wanneer we op de bank zitten klimt ze via mijn schouders over de rand om aan de planten van mijn moeder te trekken. Kom ik thuis na een dag van werken komt ze aangesneld om vervolgens langs mij heen de trap op te klimmen, want ik moet namelijk nog een traphekje halen dus schiet ze naar boven wanneer de tussendeur opengaat. 

Babytijd.

Ik weet nog zo goed dat ze elke dag lekker in mijn armen lag, te eten, slapen en heerlijk chillen bij mama. Dat ging snel voorbij zodra mevrouw kon zitten. Want ze ging hard van zitten naar tijgeren naar kruipen en al snel werd het haar dagelijkse bezigheid om langs de tafel te lopen. Alsmaar rondjes. Mijn moeders tafel die vroeger een torentje met snoepjes en geurkaarsen erop had is nu leeg met allerlei kleine vingerafdrukken erop. Toen ze net geboren was wilde ze maar niet alleen zijn en altijd bij iemand in de armen liggen, ik dacht, gek genoeg dat blijft altijd wel zo. Toen kwam ineens die periode dat ze nooit meer stil wilde liggen. Een luier verwisselen is soms echt een drama en ik ga niet eens beginnen over het aankleden. Denk je net awh je komt gezellig bij mama op schoot zitten? Nee dan wringt ze zich los om weer door de woonkamer te banjeren. Maarja dit zal bijna ieder kindje wel hebben als fase ( hoop ik.) 

Voordelen.

Ookal ben ik heel erg van slapen en rusten sinds mijn druktemakertje er is vind ik het vaak zonde om te lang in bed te liggen. Ik zou nu zoveel dingen kunnen doen denk ik dan. Ook is het nooit saai met deze kleine avonturier, heb ben je op de bank gekomen? Waar heb je ineens die lepel vandaan? De oplettendheid houdt niet op. Het zorgt er wel voor dat ik dingen gelijk doe in plaats van dat ik het uitstel naar een ander moment. Vooral goed omdat ik dat voor mijn zwangerschap wel altijd deed. Waarom nu als het later ook kan doen? Ik ga nog ff een uur in bed liggen. Daag. Dat was ik. En ik ben nu eerlijk gezegd we blij dat dat nu anders is. Straks is die kleine 1 jaar en ik ben benieuwd wat ze nog meer voor mij in petto heeft. 

XDeb.

BOOTD

Ik ben er nog niet klaar voor, volgende maand heb ik geen baby meer maar een dreumes. Het gaat mij toch allemaal veel te snel. Vandaag deed ze voor het eerst duidelijke stapjes en de babytijd is zeker weten op z'n eind. Ik laat hier nog wel de baby outfit of the day zien maar binnenkort kan ik het niet meer zo noemen. Dus hier speciaal op haar laatste verMAANDdag nog een leuke (baby) outfit.

Topje: H&M. Rokje: River Island. Haarclip: Zeeman.

XDeb.

Ontzwangerd.

'Ik heb het gevoel dat ik mijzelf weer ben' zei ik toen iemand opmerkte dat mijn mood anders was. 

Sinds kort ben ik gewoon ik weer voor mijn gevoel. Dat is misschien moeilijk uit te leggen voor mensen die geen kinderen hebben of ooit zwanger zijn geweest. Zoals iedereen wel weet gebeurd er een hoop wanneer je zwanger bent, dat kunnen genoeg vrouwen je vertellen maar ook genoeg mannen van vrouwen die zwanger zijn geweest. Waarschijnlijk kunnen de mannen dat zelfs beter omdat zij het van buitenaf meemaken. Allerlei hormonen spelen op die je gewoon een ander mens maken. Waar je vroeger niet eens traan liet bij The Notebook kan je nu al beginnen met janken wanneer de bladeren van de bomen vallen. Om echt alles dus. Ik weet nog dat ik zwanger was en mijn lievelings luchtje had opgespoten. Waarna ik erachter vond dat ik die enorm vond stinken ineens maar veel te moe was om te gaan douchen, dus toen zat ik daar maar huilend op de bank omdat ik vond dat ik stonk. Dat soort dingen. 

Ook mijn lichaam had tijd nodig om te herstellen. Mijn kraamvrouw zei het heel goed: je bent negen maanden zwanger en je zal ook weer negen maanden ontzwangeren. Nu heb ik er ongeveer tien maanden over gedaan maar ik begreep ineens wat ze daarmee bedoelde. Al mijn kleren passen weer, ik ben zelfs lichter in gewicht dan voor mijn zwangerschap en ik herken mijzelf gewoon weer in de spiegel. De overtollige hormonen zijn weer weg. Het heeft even geduurd maar ik ben er.

Was iemand in jouw buurt ook zwanger? Of herken je dit zelf?

Trui: H&M

X Deb.

Instagram business

Er valt mij iets op de laatste tijd op instagram en ik wordt er niet echt blij van.

Zoals menig blogger hou ik mijn cijfers een beetje in de gaten. Vroeger deed ik dat totaal niet maar sinds ik serieuzer ben gaan bloggen de afgelopen maanden heb ik dus iets gezien bij instagram. Wanneer ik een leuke foto post op instagram krijg ik er vaak een paar volgers bij en dat gaat vaker bij een nieuwe post. Ik zie dus steeds nieuwe volgers maar mijn volgeraantal gaat bijna niet omhoog, hoe dat kan vraag je je af? Dat had ik dus ook dus ik ging op onderzoek uit.

Handige app.

Er bestaan dus apps waarmee je je aantallen van je facebook, twitter en dus ook instagram kan bijhouden. Er was een app bij die volgers heette. Die heb ik dus snel gedownload en wat zag ik dan. Dat dus mensen ( en ook bekende bloggers en vloggers) die gaan je dan volgen en na een paar dagen ontvolgen ze je weer. Ik dacht ik hou dit even in de gaten en ja hoor het gros van mijn nieuwe volgers deed dit. Kijk ik volg mensen als je interresante posts hebt, als jouw feed mij niet echt boeit dan ga ik je niet volgen. Ik volg niet om het volgen. Maar blijkbaar doen genoeg mensen dit wel en maken er gewoon hun business van. 

Ik begrijp wel dat tegenwoordig als om cijfers draait en sommige pr bureaus niet met je willen samenwerken als je nummers laag zijn. Maar de kwaliteit van je blog groeit niet als je random mensen gaat volgen in de hoop dat ze dat ook bij jou doen. Mensen mogen zelf weten wat ze doen en tja als je een leuke instagram hebt dan volg ik je wel terug. Met mijn nieuwe app kan ik toch wel zien of je daarna snel ontvolgt.

Wat vindt jij hiervan? Of doe je dit zelf ook?

X Deb.

BOOTD

Vandaag wil ik een outfitje delen met een van mijn lievelingspakjes van mijn kleine meid. Dit gestreepte tuinpakje is afkomstig van Aliexpress waar ik al vaker van bestel en over opschep. Het is eigenlijk een pakje voor 1 jaar en groter maar ik heb de bandjes wat ingekomen en dat gaat prima zo. 

Deze schoentjes gebruik ik vaker voor haar bij outfitshootjes. Ze maken iedere outfit nog veel leuker en ze hebben een handige rits aan de zijkant. Link naar de webshop om ze te bestellen staat aan de onderkant van deze blogpost.

Tuinpakje: Aliexpress. Haarbandje: H&M. Schoenen: River Island. Tasje: vroeger van mij geweest.

X Deb.

Mag ik ff..??

Afgelopen week las ik een artikel online van het Brabants Dagblad (lees hier) over een berichtje dat door een bezoeker van de Efteling werd geplaats op hun facebookpagina. Dit bericht werd gepost door Artemis Westenberg en luidde:

'WAAROM mag men ROKEN in de Efteling. Waarom zijn er geen aparte rookplekken? Te gek voor woorden. het is 2016, Medische onderzoeken hebben al jaren keihard aangetoond dat roken dodelijk is ook voor de niet-roker die toevallig in de buurt staat. En als je in de rij staat, kun je niet even ergens anders gaan staan. Het is een keuze van de Efteling om roken toe te staan. Een uitbater mag er ook voor kiezen dat er niet gerookt mag worden, ook buiten. Modernisering, beste Efteling, is ook mee gaan met je tijd in dit opzicht. Vooral ook als je bedenkt dat slechts een kwart van je klanten (een kwart van de Nederlanders) rookt. Die andere 3/4 staat dus ongevraagd in de schadelijk uitstoot van de omstanders die vinden dat ze ook in rij met kinderen kunnen roken'.

Zoals altijd gingen mensen helemaal los in de comments van de Eftelingpagina over wat voor een azijnpisser die Artemis wel niet was en dat hij zich maar thuis moet opsluiten in een rookvrije kamer. Of hij een ander niet even een lolletje kan gunnen in de buitenlucht, zag ik ook ertussen staan. Van links en rechts werd meneer Artemis bestookt met negatieve opmerkingen van waarschijnlijk rokende mensen die, laten we eerlijk best egoistische mensen zijn want alles en iedereen moet wijken als de nicotine drang opspeelt. Zo ook in de Efteling blijkbaar. Nogmaals in de EF-TE-LING jawel dat pretpark met al die sprookjesbossen, elfjes en niet vergeten Lange Jan. Een kinderpark dus, voor kinderen. Dus hier komt het: ik ben het helemaal eens met meneer Artemis. Yes i said it. Laat de regen van de negatieve commentaren van rokers naar over mij heen komen. Even terzijde dat ik moeder ben, ik heb er altijd een hekel aan gehad, sigarettenrook. Ik heb genoeg vrienden die roken en ik tolereer vaak die rook, ik vind het niet fijn maar ik tolereer het. Vooral als we gewoon buiten staan in de openbaarheid. Dan prima. Dan kan je vast begrijpen dat als ouders naar de Efteling gaan waar genoeg betaald wordt voor een kaartje dat die het niet fijn vinden als hun kinderen op een dagje uit in een kinderpretpark notabene worden vervuild met sigarettenrook onder het mom van ik sta toch in de buitenlucht. Ja dat klopt maar je bent in een park, waar mensen entree betalen en wat bedoeld is voor kinderen. Ik begrijp niet zo goed waarom dat nog uitgelegd moet dat je dan niet in een wachtrij moet gaan staan roken. En dan kunnen genoeg zeggen van ja er wordt ze geen lolletje gegund en alles wordt de roker afgepakt maar feit blijft wel dat met hun verslaving anderen worden aangetast. 

Nogmaals het is een kinderpark.. maar goed.

Dit is hoe ik erover denk en zou het geen probleem vinden als de Efteling en andere kinderparken hier serieus over zouden nadenken. Rook jij zelf en hou denk jij hierover?

XDeb.

..ohja ze begon als fashionblogger

Dus.. voor al dat mama gedoe, voeding en babygepraat was ik soort van een fashionblogger. Je weet wel zo een meisje dat haar kleding showed en daar haar aarzelende vriendje vraagt om van van alles foto's te maken. Ja ik was er zo een, alleen was ik een beetje lui en wist ik niet goed wat ik nou wilde. Lui in de zin van dat ik geen artikelen wilde schrijven voor producten en mij dat ook niet zoveel boeide. Ik maakte niet consistent foto's waardoor ik soms twee keer in de maand updates had. Zo ging dat dus heel lang door. Nu ik moeder ben heb ik echt veel meer de drive gevonden om te schrijven en om alles te delen. Ik bereid mijn artikelen voor, maak mijn eigen foto's en heb nu drie keer in de week updates op mijn blog. Toch laat dat fashion mij niet los. Dat is al te zien bij de #BOOTDs maar de mama's moeten natuurlijk ook gekleed worden dus heb ik hier de #MOOTD (mommy outfit of the day) want geeneen mama hoeft betrapt te worden dat ze al drie dagen hetzelfde shirt draagt. (Wat mij vaak genoeg overkwam toen mijn kleine een paar weken was)

Top: Pull&Bear. Jurk: River Island. Schoenen: Pull&Bear. Sokken: H&M.

XDeb.

BOOTD

Met de BOOTD van vandaag spelen wij zeker in op de trends van nu: patches. Wat zijn dat vraag je? Patches plaatjes op je kleding, zoals die op de ouderwetse bomberjackies die je er met klittenband afhaalde, ja die. Het shirtje dat ze aanheeft is van de Hema en het wollige vestje erover heen ook. Ik vind het een lekker gezellig shirtje en ik merk nu echt aan haar en haar kleding dat ze nu echt een meisje is geworden en niet meer een baby. Ookal vond ik haar babytijd heerlijk, deze nieuwe fase ziet er ook al heel spannend uit vooral wanneer ik een meisje heb wat straks een smaak en eigen stijl gaat ontwikkelen waar mama zich niet mee mag bemoeien. Tot die tijd deel ik nog even haar baby outfit of the day en zie ik wel hoe lang ze nog meewerkt aan de shoots.

Vest: Hema. Shirt: Hema. Legging: Zeeman.

X Deb.

Nieuw tussendoortje: Ella's kitchen

Iedereen weet dat biologisch het magische woord is bij alle mama's. Zeg je biologisch dan spitsen de oren, dus hier komt het: ik heb een lievelings en biologisch merk eten voor mijn kleine meid. Je hebt het vast vaker in de supermarkt gezien: Ella's kitchen. 

Ella's kitchen.

Dit merk heeft een missie om kinderen op een leuke en speelse manier goede eetgewoonten te leren. Ella's kitchen is door vader van Ella, Paul begonnen. Hij wilde graag aan zijn dochter leren dat gezond eten ook gewoon heel leuk en lekker kon zijn. Met grappige namen en felgekleurde verpakkingen spreken ze zelfs deze kritische mama aan. Ik ben al langer bekend met dit merk en heb bijna alles van Ella.

Ella's kitchen puffits en smikkelsticks.

Griekse stijl yoghurt.

Nu ben ik al een tijdje fan van knijpfruit. Het is handig gaat zo in de tas en is ze klaar dan ook zo in de prullenbak. Mijn kleine mag ik ook al niet meer helpen zij eet dit zelf en maakt 'm zelf ook op. Nu zijn er nieuwe yoghurt smaken in: aardbei en mango. Deze nieuwe yoghurtjes bevatten 100% puur fruit puree en zuivel en geen rare ingrediënten die je niet kunt uitspreken. Makkelijke tussendoortjes die altijd kunnen. 

Te koop.

De nieuwe Griekse stijl yoghurt van Ella's kitchen zijn verkrijgbaar bij o.a. Jumbo, Etos, Marqt en Albert Heijn.

Welke snackjes geef jij je kleine het liefst?

En hou jij je bezig met de ingrediënten in de voeding van jouw kleine?

X Deb.

* dit artikel bevat opgestuurde artikelen.

BOOTD

Het is weer tijd voor een #BOOTD en vandaag heb ik een outfitje samengesteld voor een feestje. De aankomende BOOTD's zullen vaker een thema hebben of een doel. Zoals een outfit voor een dagje uit, een speelpakje of zoals nu een feestje. Voor een goede feestelijke outfit kan je het best terecht bij River Island. Daar hebben ze kleren voor kinderen die je nergens anders kan vinden. Je kan het een beetje vergelijken met dameskleding maar dan in het klein. Sommige dingen ziin misschien niet al te praktisch, dan heb ik het over echte knopen en geen drukknopen waar nodig is. Maar vandaag  is dus haar hele outfitje afkomstig van 1 winkel. Kijk snel verder en laat mij weten wat je ervan vindt.

Heb jij ook een #BOOTD die je wil delen op Dressed by Demand? Stuur een mailtje met je beste foto's en een stukje tekst over jezelf en je baby naar: info@dressedbydemand.nl

Alles River Island: Jasje. Blouse. Legging. Schoenen.

X Deb.

Anti roze

'Wanneer ik kinderen krijg ga ik geen roze halen. Het is zo standaard om voor een meisje alles maar roze te doen. Dat is toch zo ouderwets?'

Ja zeker dit zei ik allemaal voordat ik zwanger werd en tijdens mijn zwangerschap. Mijn kind gaat geen roze dragen. Ik was er zo een, ik was een antiroze mama zwanger van een meisje. Ik had dit gevoel al voordat ik zwanger werd maar al snel keerde dat helemaal om. Tijdens mijn babyshower werd mij gevraagd wat voor kleuren ik graag wilde hebben. Zelfverzekerd zei ik doe maar zwart-wit en misschien wat pastel kleuren. Toen ik die dag werd verrast met de shower was ik blij om te zien dat er toch best veel roze was gebruikt. Emotie? Misschien. Door de hormonen? Waarschijnlijk wel. In ieder geval hield het daar niet op. Zoals iedere aanstaande moeder kocht ik veel kleertjes in de kleinste maten omdat het er allemaal zo super schattig uit zou zien. Maar geen roze, nee dat niet, niet voor mijn kindje. Vind het ook wel grappig om te zien dat in de eerste weken en maanden van mijn dochter dat ze meestal wit, bruin en wat pastel droeg. 

Nou laat het maar komen..

Ineens gebeurde het ik kocht zelf mijn eerste roze item voor haar en toen was het hek van de dam denk ik. Ik dacht er niet eens meer bij na of ik het vroeger wel of niet leuk vond. Ik vind roze geweldig. Mijn toetsenbord is roze, mijn schoenen en mijn telefoonhoesje. Waarom zou ik dan geen roze spulletjes voor haar kopen? Ik vind het ook niet erg. Daar waar ze een stoere groene bomberjack van de jongensafdeling aan kan doe ik voor haar ook een girly paar schoenen aan met roze pompoms erop. Zolang er maar afwisseling is. Wat had jij jezelf beloofd nooit te doen en dat je uiteindelijk toch nu doet?

X Deb.